Myślenie logiczne i analityczne, kreatywność, szybkość reakcji, działanie pod presją czasu i wiele, wiele innych umiejętności, które są wymagane w prawie każdym ogłoszeniu o pracę. RTS jest gatunkiem, za pomocą którego najłatwiej przekonać growego sceptyka o tym, że gra może uczyć.
RTS (real-time strategy), czyli strategia czasu rzeczywistego, to jedno z szerszych pojęć określających gatunek gry, w której gracz podejmuje decyzje w czasie rzeczywistym, bez podziału na tury czy kolejki, a skutki jego działań są natychmiast widoczne.
Ze względu na główny czynnik determinujący zwycięstwo w grze, starategie czasu rzeczywistego możemy podzielić na kilka kategorii. Gry takie jak Settlers, Majesty, seria Anno to symulacje rozwoju osad, miast czy królestw, w których kładzie się nacisk na racjonalne gospodarowanie zasobami. Naturalną koleją rzeczy w rozwoju naszych terytoriów jest zbrojenie się i obrona terenów przed wrogimi jednostkami. Gracz może przegrać zarówno ze względów ekonomicznych (wyczerpał surowce i nie jest w stanie zapewnić płynności gospodarki) jak i zostać pokonanym w czasie najazdu nieprzyjaciół. Kolejnym wcieleniem RTS są gry, w których wpływ czynników ekonomicznych (zasobów) na rozgrywkę jest niewielki, a ich rola sprowadza się do zaopatrywania w niezbędne surowce do budowania i umacniania bazy wojskowej, obrony i podbojów terenów. W Age of Empires co prawda rozwijamy osadę, wznosimy kolejne budowle, jednak każda z nich bezpośrednio służy podniesieniu wydajności i potęgi przyszłej armii. Podobnie w serii StarCraft nadrzędnym celem jest eliminacja sił przeciwnika, a dokonać tego możemy przez przemyślaną rozbudowę bazy i produkcję odpowiednich jednostek wojskowych. Jeśli chcemy skupić się jedynie na stronie taktycznej z pewnością spodobają się nam gry takie jak Myth, Total War czy Commandos. Dysponujemy tutaj armią lub pojedynczymi jednostkami i naszym zadaniem jest ustalenie taktyki, sterowanie i szkolenie wojska, a w konsekwencji wygrana w walce, bez elementu rozbudowy bazy.
Gdyby jednak sterowanie jednostkami (ludźmi, robotami) się nam znudziło, z pomocą przychodzą strategie typu tower defense, polegające na obronie stacjonarnej bazy przed kolejnymi falami wrogów (ang. waves). Odwrotną rozgrywkę proponują gry typu tower offense (np. polska gra Anomaly: Warzone Earth), gdzie generując określone jednostki i grupując je w fale mamy doprowadzić do pokonania wrogich maszyn i sprzętów bojowych.
Na osobną kategorię zasługują symulacje ekonomiczne, w których na próżno szukać uzbrojonych po zęby oddziałów wojskowych. Tutaj przegrywa się tylko ze wzgledów gospodarczych: niezbyt umiejętnie rozporządzaliśmy dostępnymi zasobami (ludzkimi, surowcami, sprzętem, przestrzenią). Możemy sprawdzić się w roli twórcy i zarządcy miasta (seria SimCity), wesołego miasteczka (Theme Park, Rollercoaster Tycoon), menadżera szpitala (Theme Hospital) lub… twórcy gier wideo (Game Dev Tycoon).
Ostatnio zyskującym popularność zjawiskiem wśród gier strategicznych czasu rzeczywistego są tak zwane MOBA (multiplayer online battle arena), zwane również ARTS (action real-time strategy). Określona liczba graczy dzieli się na drużyny i walczy ze sobą na tak zwanej arenie (ograniczonej planszy z zasobami niezbędnymi do gry) w trybie online. Każdy z graczy steruje jedną postacią o pewnych umiejętnościach i przypisaną rolą w drużynie. W MOBA kluczowa jest dynamika walki, nie budowanie i doskonalenie bazy. O zwycięstwie decyduje znajomość własnej postaci, taktyka oraz współpraca z pozostałymi członkami drużyny.
Zarówno najpopularniejsza obecnie MOBA, czyli League of Legends jak i nieco starszy StarCraft są tytułami, które dzięki swojej mechanice i świetnie zbalansowanemu systemowi walki porwały miliony osób na całym świecie, z których najlepsi są częścią profesjonalnych lig zawodowych graczy (tak, oni zarabiają na tym, że grają). E-sport to jednak temat na osoby artykuł…
