Sprawa warta reportażu: przemoc w grach wideo

sprawa-warta-reportazuzGRAna rodzina od początku swojego istnienia za cel stawiała sobie przybliżanie i wyjaśnianie świata gier wideo. Początkowo skupialiśmy się jedynie na rodzicach grających dzieci, jednak widząc zainteresowanie tematem postanowiliśmy zrobić coś, aby informacje na temat gier wideo wolne od uproszczeń dotarły do szerszej społeczności nie-graczy. Projekt powstania reportaży na temat przemocy i brutalności w grach wideo był więc jedynie kwestią czasu.

Temat ważny dla graczy

Dlaczego graczom nie powinno być obojętne powstanie takich reportaży? Jest bardzo ważnym, aby społeczeństwo nie czerpało wiedzy o grach z nierzetelnych materiałów. Łatwo wpaść w defensywne “ale to przecież #nikogo”, kryjąc się za maską nonkonformizmu i ciesząc się ze swojej wyjątkowości jako osoby “znającej temat”. Jednak prezentując takie postawy bardzo łatwo doprowadzić do sytuacji, która ma miejsce choćby w Niemczech czy Australii, gdzie decyzję o dopuszczeniu do sprzedaży wydaje specjalnie do tego powołana organizacja. Obawa przed destrukcyjnym wpływem gier na młode osoby doprowadziła tam do sytuacji, w której zamiast podnosić świadomość i edukować społeczeństwo, wprowadza się cenzurę.

Możemy ponownie machnąć ręką, a przy kolejnych powierzchownych materiałach zżymać się na tendencyjność krążących w sieci materiałów na temat przemocy w grach wideo. Możemy też zakasać rękawy i wspólnymi siłami stworzyć materiał, który z łatwością będzie można traktować jako odpowiedź na kolejny powierzchowne informacje. Jako podręczny link do wytłumaczenia każdemu, czemu gry bywają brutalne.

Dla niepełnoletnich graczy cykl reportaży będzie nie tylko źródłem wiedzy na temat jednego z aspektów ich pasji, ale również pretekstem do dojrzałej rozmowy z rodzicami. Pamiętajcie, że to, co najczęściej wprowadza rodziców w bojowy w stosunku do gier nastrój, to brak otwartej komunikacji na temat gier, po które sięgacie.

Pokażmy to całej Polsce

Dzięki materiałom zawartym w reportażach ukażemy przekrojowo zagadnienie przemocy w grach wideo. Moim celem jest dotarcie z przygotowanymi materiałami wszędzie, gdzie się da. Publikacja filmików na youtube będzie jedynie bazą dla dalszych działań. Bazą nie tylko dla nas. Wierzę, że z materiałów tych zechcą skorzystać inni, budując na ich podstawie nowe, poszerzając tym samym grono odbiorców.

W przygotowywanych reportażach nie tylko przedstawię wyniki badań z całego świata nad zagadnieniem przemocy w grach wideo i ich korelacji bądź wpływu na rozwój dziecka czy osoby dorosłej. Zamierzam zasięgnąć opinii ekspertów badających to zagadnienie (psychologów, socjologów, medioznawców) i twórców gier. Porozmawiam również z samymi graczami oraz przypadkowymi przechodniami na temat ich poglądów na brutalność w grach. Przy tak szeroko zbieranych materiałach jestem pewna, że uda mi się stworzyć coś, co tak laikom jak i zatwardziałym graczom pozwoli nie raz stwierdzić “faktycznie, nie myślałem o tym w ten sposób”.

Docelowo projekt zakłada stworzenie około 1,5 godziny reportaży oraz  największej bazy materiałów o przemocy i brutalności w grach w Polsce. Chcę, aby to, co przygotuję, z jednej strony stanowiło przeciwwagę dla czarno-białych (lub częściej czarno-czarnych) doniesień w mediach, a z drugiej zachęcały do rozmowy na trudne tematy: wizerunku gracza w społeczeństwie, cenzury w rozrywce czy granicach dobrego smaku w sztuce.

To dopiero początek, ale…

Projekt stworzenia cyklu sześciu reportaży na temat przemocy w grach oficjalnie wystartował 10 lutego i potrwa do 27 marca 2015 roku. Pierwsze reportaże ujrzą światło dzienne w okolicach czerwca tego roku. Jednak przygotowania do startu akcji trwały szmat czasu. Przygotowanie projektu nie byłoby możliwe bez pomocy wielu życzliwych mi osób. Dlatego w tym miejscu chcę gorąco podziękować:

  • Dominikowi Nowakowi – za projekt logo zGRAnej rodziny,
  • Krzysztofowi Zdanowiczowi – za animację logo i cenne rady przy składaniu wideo,
  • Tajemniczemu Wspierającemu, Którego Dane Mają Pozostać Skrzętnie Skrywaną Przeze Mnie Tajemnicą – za udźwiękowienie animacji logo i cenne wskazówki odnośnie dźwięku,
  • Mariuszowi Miąskiewiczowi – za projekt koszulki,
  • Tomkowi Gopowi – za wideo polecające,
  • Michałowi Mielcarkowi – za wideo polecające,
  • Dominice Staszenko i Marcinowi Chojnackiemu – za wideo polecające,
  • Pawłowi Kozierkiewiczowi – za wideo polecające,
  • Błażejowi Żywiczyńskiemu – za to, że od początku wspierał każdy etap akcji: od projektowania pomysłu po realizację.

Wszystkich zainteresowanych wsparciem projektu na Polak potrafi odsyłam na stronę: 

https://polakpotrafi.pl/przemoc-w-grach.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ